|
به گزارش خبرخودرو، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در خصوص مشکلات صنعت طراحی خودرو کشور اظهار داشت: در قرن بیست و یکم خودروسازان با قرارگیری در راس صنعت طراحی و طراحی کلیت خودرو، از شبکهای از تأمینکنندگان اعم از قطعهسازان و مجموعهسازان بزرگ استفاده میکنند.
امیرحسن کاکایی در گفتگو با خبرنگار خبرخودرو با اشاره به سستی ارتباط با خودروسازان جهانی و لزوم ایجاد مجموعهسازهای بزرگ داخلی گفت: تأمینکنندگان داخلی با کمک خودروسازان میتوانند محصول مناسبی را طراحی کنند اما تاکنون به دلیل عدم رشد یافتگی شبکه تأمین، حرکتهای بزرگی انجام شده که به تکامل نرسیده است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت با اشاره به اهمیت بحث تیراژ در صنعت خودرو افزود: اخیرا پژو فرانسه و فیات با به دلیل بالا بودن هزینه طراحی، تحقیق و توسعه و برای سرشکن کردن این هزینهها در حال ادغام هستند که باعث افزایش تیراژ و رقابت میشود در حالی که ما در ایران حدود 30 شرکت خودروسازی داریم که تقریبا به 28 عدد از این شرکتها در رده جهانی عنوان خودروساز اطلاق نمیشود و بالاترین تیراژ آنها 500 تا 700 هزار خودرو بوده است.
کاکایی با تأکید بر اینکه خودروسازان بزرگ دنیا با همکاری یکدیگر از عهده تولید و هزینه رقابت برمیآیند، گفت: کوچک ماندن شرکتهای داخلی کشور و نداشتن خودروساز بزرگ جهانی در زمینه طراحی خودرو نه فقط ساخت خودرو، یکی از چالشهای صنعت طراحی است که راهکار آن میتواند ادغام این شرکتهای با خودروسازان بینالمللی و رفع ایرادات ساختاری باشد.
وی با انتقاد از اینکه به اسم ساختارهای تحقیق و توسعه در کشور رقمهای بسیاری اعلام میشود، افزود: به همین بهانه شاهد بهبود خطوط تولید بودیم و این عدم شفافیت مانع رشد کشور و حضور سرمایهگذاران خارجی در زمینه تحقیق و توسعه است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت درباره جایگاه خودروی کانسپت در صنعت خودروسازی داخلی گفت: خودروی کانسپت در کشور ما ارزش ندارد و آن را خودروسازان پیشرفته نه برای استفاده بلکه برای فضاسازی و تحریک تولیدات بهتر و باکیفیتتر میسازند و در حال حاضر در کشور به دلیل نواقص بسیار در صنعت طراحی و عدم شکلگیری درست شبکه، هزینه طراحی بسیار بالا است.
کاکایی با بیان اینکه زمانی که شرکت کوچک باشد خیلی از کارها اقتصادی نیست، تصریح کرد: ما در کشور مرکز تست خودرو نداریم و تولیدات خود را به اروپا یا چین ارسال میکنیم که باعث افزایش هزینه و صرف زمان میشود.
وی با اشاره به برآورد زمانی یک تا 5 سال برای ورود خودروهای طراحی شده داخلی به بازار گفت: با این شرایط این خودروی جدید در هنگام تولد در بازار عملا کهنه است و برای مردم ارزشآفرینی ندارد و برای خودروساز نیز درآمدزایی نمیکند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت افزود: به دلیل مشکلات سرمایهگذاری و ساختاری، شبکه طراحان هم در داخل کشور به درستی شکل نگرفته است.
کاکایی با اشاره به یک وجود یک مرکز داخلی تحقیقات موتور که خیلی ارزشمند است، تصریح کرد: مرکز تحقیقات گیربکس، الکترونیک و پلیمر خودرویی نداریم چون صرفه ندارد، بنابراین شاید برخی مراکز نوآوری و افراد متخصص به صورت پراکنده داشته باشیم اما با فقدان اتحاد به صورت یک مجموعه زنجیره خودرویی نمیتوانند خودروی جدیدی را مستقل از خارجیها طراحی کنند.
وی با بیان اینکه نیازمند تحولات اساسی در فرآیند طراحی و ساختار خودرو هستیم، افزود: وزارت صنعت و خودروسازیها به این مسائل نمیپردازند و کارهای سطحی میکنند مثلا در داخلی سازی قطعات، فعالیتها موقتی، کپی کاری و اندکی طراحی است و این روند ما را هیچگاه به یک قطعه یا خودروی به روز نمیرساند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت با ابراز نارضایتی همگانی از قیمتها و اینکه کیفیت یک پدیده روانی است که بستگی به میزان هزینه پرداخت شده دارد، گفت: وقتی کار اقتصادی نیست موقتا اقدام به داخلیسازی میکنند ولی در انتها قیمت قطعه و نهایتا خودرو افزایش مییابد و منجر به اعتراض خریداران نسبت به کیفیت و قیمتها میشود.
کاکایی با بیان اینکه عبارت مرکز طراحی اشتباه است و به تنهایی کفایت نمیکند، تصریح کرد: همزمان با چالشهای طراحی بدنه خودرو، مشکلات طراحی قطعه، ماده و فرآیند تولید و اجرا مانند فولادساز، پلیمرساز، مرکز تحقیقات گیربکس و طراحی لاستیک وجود برای تولید محصول رقابتی وجود دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت در پایان تأکید کرد: باید مجموعه صنعت کشور برای برقراری ارتباط با خارج از کشور، آوردن خودروی جدید یا همکاری تکمیلی با شبکه طراحی خارجی بسیج شونند که البته به دلیل وجود انواع تحریمها امکانپذیر نیست و باید به راهکاری در داخل کشور در این حوزه برسیم.