ستاره سهيل را در آسمان ايران ببينيد

يکي از منجمان آماتور مرکز نجوم اديب اصفهان ستاره سهيل را از واژه هاي مثبت در اين گونه محاورات دانست و دليل استفاده از نام ستاره سهيل را زيبايي و کم پيدا بودن در آسمان عنوان کرد و گفت: ستاره سهيل يکي از زيباترين و درخشانترين ستارگان آسمان است که گاه هنگامي که در حال طلوع است نور آن در جو زمين شکسته شده و به رنگ طلايي و درخشان ديده مي شود.

عمران مرادي اظهار داشت: در واقع يکي از زيباترين پديده هاي طبيعي قرار گرفتن ستاره سهيل و ستاره شعراي يماني در نزديکي هم به فاصله 35 درجه از يکديگر است و مي توان گفت اگر دست خود را باز و صاف نگه داريم و با مشتهاي بسته فاصله اين دو ستاره را از هم اندازه بگيريم معادل سه و نيم مشت بسته خواهد شد.

وي افزود: در محاورات معمولا از نام ستاره سهيل براي دوستي که مدتها است نديده ايم استفاده مي کنيم که البته از واژه هاي زيباي نجومي است ، اما آنچه جالب است اينکه دليل اين استفاده خاص از نام ستاره سهيل به خاطر کم پيدا بودن و سختي رصد اين ستاره در آسمان نيمکره شمالي مي باشد.

مرادي تصريح كرد:اگر دقت کرده باشيد وقتي در جايي قرار مي گيريم که سرتاسر آن بر افق اشراف داريم، يعني از کوه ويا ساختمان يا موانع ديد خبري نيست، آسمان به کاسه يا نيمکره اي مي ماند که بر روي زمين گذاشته شده و بر سطح دروني آن تعداد زيادي ستاره چسبيده است. در واقع مي توان فرض کرد که دو نيمکره يا دو کاسه وارونه با هم کره بزرگي را ساخته که کل زمين را به اين شکل احاطه کرده است که به آن کره سماوي(آسماني) مي گوييم. نيم کره شمالي کره سماوي به نيم کره شمالي زمين و نيمکره جنوبي آن به نيم کره جنوبي زمين تعلق دارد. پس در واقع آسمان شب در نيم کره شمالي و جنوبي متفاوت است. يعني ستارگاني که ما شبها در نيم کره شمالي مي بينيم در نيم کره جنوبي ديده نمي شوند و بالعکس .

اين منجم مرکز نجوم اديب اصفهان تصريح کرد:ستاره سهيل از دسته همين اجرام آسماني است که به نيم کره جنوبي تعلق دارد، منتها به دليل اينکه اين ستاره خيلي داخل نيم کره جنوبي سماوي نيست و در مرزهاي پاييني آن قرار دارد در برخي از نقاط جنوبي نيم کره شمالي از جمله مناطق خاصي از ايران به سختي و در افق و در زمانهاي خاصي قابل رصد کردن است و به همين دليل ميان رصدگران بسيار محبوب شده است.

وي در خصوص اينکه در چه مناطقي از ايران اين ستاره ديده مي شود نيز افزود: در عرضهاي شمالي اصلا اين ستاره ديده نمي شود ولي هر چه پايين تر مي رويم مثلا در تهران اين ستاره تنها به اندازه يک درجه از افق بالا مي آيد که شرايط رصدي بسيار سختي است ولي اگر از تهران پايين تر بياييم هر چه به مناطق جنوبي تر سفر کنيم اوضاع رصد اين ستاره بهتر مي شود. مثلا براي شهرهايي که داراي عرض جغرافيايي حدود 32 درجه باشند مثل اصفهان، انديمشک، دزفول، شهرضا، شهرکرد و ... اين ستاره مشخص تر خواهد بود. مثلا در همين هفته در حدود ساعت 19:30 اين ستاره يک کمان 30 در جه اي را در چهار ساعت طي مي کند، يعني 4 ساعت طول مي کشد تا طلوع و غروب کند و تنها حدود 4 تا 4.5 درجه هم ارتفاع مي گيرد که اوج اين ارتفاع در اين فصل ساعت حدود 21:30 به وقت محلي اتفاق مي افتد.

مرادي گفت:اما اگر بازهم به عرضهاي پايين تر و شهرهاي جنوبي تر مثل بندر عباس سفر کنيم ستاره سهيل يک کمان 51 درجه اي رادر شش ساعت طي خواهد کرد و شرايط رصدي بهتر مي شود.

وي که ستاره سهيل را يکي از مراجع جهت يابي ناخداي کشتي ها و از قهرمانان اسطوره هاي دريانوردان قديمي دانشتدر مورد اندازه و ساختار اين ستاره اظهار داشت: ستاره سهيل در فاصله حدود 75 سال نوري از ما قرار گرفته است، بدين معنا که 75 سال طول مي کشد تا نور اين ستاره به ما برسد و وقتي اين ستاره را نگاه مي کنيم در واقع وضعيت اين ستاره در 75 سال پيش را مشاهده مي کنيم.

مرادي ادامه داد: گاهي اوقات حتي مي توانيم درخشندگي اين ستاره را از ستاره شعراي يماني هم بيشتر بدانيم چرا که اين ستاره از ستاره شعراي يماني 15 بار و از خورشيد 30 برابر بزرگتر است. ضمن اينکه دماي آن نيز بيشتر است و ستاره داغتري مي باشد.

وي به نحوه رصد اين ستاره اشاره کرد و بيان داشت:در اين شبها و در مناطق پايينتر از عرض 32 درجه شمالي، ستاره سهيل معمولا دو ساعت بعد از ستاره شعراي يماني طلوع مي کند به همين جهت براي رصد اين ستاره کافي است با سفر به مناطق جنوبي ايران و حول و حوش ساعت 21:30 زير ستاره شعراي يماني و به سمت غرب نگاه کنيم . رنگ اين ستاره سفيد است ولي همانطور که گفتيم به دليل اينکه اين ستاره ارتفاع کمي داشته و در افق واقع است رنگ آن به جهت شکست نور گاه طلايي به نظر مي رسد و به همين دليل در مصر باستان به اين ستاره سرزمين طلايي گفته مي شده است.