|
به نوشته خبر محمد دادكان نشان داد قصد همكاری با علی سعیدلو را در سازمان ورزش ندارد. رئیس پیشین فدراسیون فوتبال كه گفته میشد بعد از خروج محمد علیآبادی، گزینه اصلی برای بازگشت تخصصگرایی به ورزش است با اعلام جنگ رسمی به سعیدلو در برنامه زنده تلویزیونی كه اجرایش را نفر چهارم تشكیلات مدیریتی سعیدلو در ورزش بر عهده داشت، تمام پلهای پشت سر برای تسهیل مسیر بازگشت خود به ورزش را خراب كرد.
دادكان كه به برنامه توپ طلایی شبكه دوم سیما رفته بود، ظهر دیروز با بیان این جمله كه: «آقای سعیدلو بر اساس كدام معیار و تخصص برای ورزش آمده و ایشان بر اساس كدام توانایی ورزشی آمدهاند كه این معاونت مهم را اداره كنند.» جملهای كه رنگ از رخسار مجری برنامه، حمید قاسمی كه همزمان با این برنامه تلویزیونی مدیریت مسئولی روزنامه ایران ورزشی، دبیری شورای برونمرزی، مدیریت روابط بینالملل و سخنگویی سازمان ورزش را بر عهده دارد، پراند.
او به قدری واضح از گفته دادكان شوكه شده بود كه رئیس سابق فوتبال با شیطنتی خاص سعی كرد این اتفاق را به بینندگان تلویزیونی القا كند؛ «انگار زیادهروی كردم؟ منظورم این است كه برای هر مدیری سه اصل اساسی وجود دارد، دانش، تخصص و تجربه. حالا به این ملاكها در جمهوری اسلامی پیششرط اصولگرایی و تعهد را هم اضافه میكنیم. اما من از شما و از همه بینندگان محترمتان میپرسم، آقای سعیدلو و انتصابهای جدید كدام یك از این سه شرط اساسی را غیر از شروط اصولگرایی دارند؟»
او پس از این شروع توفانی ادامه داد: «من نظام و انقلاب را دوست دارم و اگر انقلابیتر از اینها نباشم كمتر هم نیستم. تاكنون اكثر مدیرانی كه سكان هدایت ورزش را بر عهده گرفتهاند، از تخصص در این حوزه به دور بودهاند. به عنوان مثال سعیدلو كجای ورزش ایران بوده است؟ هیچكجا!»
این برنامه كه اجرایش بر عهده حمید قاسمی بود را بسیاری پلی برای آشتی دادكان و سازمان ورزش میدانستند تا شاید اینگونه ملیپوش سابق فوتبال كه دكترای فیزیولوژی ورزش دارد و استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران است بپذیرد بار دیگر به ورزش برگردد اما او بیتوجه به آنچه برایش طراحی شده بود دنبال مجالی میگشت تا هم آنچه پس از بركناری تلخش از فوتبال در دولت نهم رخ داده بود از ورزش دولتی انتقام بگیرد؛ «فوتبال ایران حرفهای و حتی نیمهحرفهای هم نیست و تنها از سطح آماتور كمی بالاتر است. در مدت چهار سال و سه ماه فدراسیون فوتبال را بدون حتی یك ریال بودجه دولتی اداره كردم و در این مدت سه جایگاه بینالمللی برای خودم و ده جایگاه برای همكارانم بدست آمد. گردش مالی فدراسیون 21 میلیارد تومان بود و با جذب اسپانسرهای خوب تیم ملی در رتبه پانزدهم جهان قرار گرفت. تصور نكنید منظورم كفاشیان است اما در بعد كلی قضیه زمانی كه صبحت از تخصص میكنیم؛ رئیس فدراسیون فوتبال هیچ چیز از فوتبال نمیداند. من پس از مدیریت صفایی فراهانی در فدراسیون فوتبال همواره از او به نیكی یاد كردم. متأسفانه در سیاست هم اینچنین شده است كه همواره مدیران قبلی را نفی میكنند. من نمیگویم برایم شاخه گل بیاورید اما نشان نقره AFC را با پیك موتوری و درون كارتن برای من آوردند.»