|
مهر: سیدمحمود رضوی در نامهای خطاب به معاون سینمایی وزیر ارشاد نمایش فیلم سینمایی "درباره الی" را در جشنوارههای فجر و برلین مدیون دستور صریح رئیس جمهوری و نه پافشاری و خیرخواهی معاونت سینمایی
سیدمحمود رضوی در این نامه نوشته است: متاسفانه در "سخنی که از باب ابراز تاسف" توسط روابط عمومی آن معاونت محترم صادر شده به نکاتی اشاره شده بود که بر خود لازم دانستم پاسخهایی را در این خصوص به حضورتان تقدیم نمایم.
سیاسی کردن و پرداختن به جنبههای سیاسی روز برای پنهان کردن جنبههای منفی یک تصمیم غلط مدیریتی در اکران یک فیلم اجتماعی که دارای پیامهای اخلاقی و دینی فراوان در لایههای مختلف خود است، امری دور از شان آن معاونت محترم است و هیچگاه مطالبی در نفی حضور بیسابقه 85 درصدی مردم به میان نیامده که آن معاونت بخواهد در ابتدای جوابیه خویش به این حضور میلیونی بپردازد، بلکه عدم موفقیت در فروش فیلم را به زمان بسیار بد اکران آن و همزمانی آن با دغدغههای سیاسی موجود در تمام انتخابات مربوط دانستهاند که این امر یک بحث کاملاً صنفی و درون خانواده سینما است و تقدیر و تشکر از حضور میلیونی مردم در جایگاه خود محفوظ و وظیفه هرکدام از ما نیز در این خصوص مشخص است.
اما در بخش دیگری از پاسخ آمده که "ای کاش به جای تاسف از رکود، اغتشاشات فرصتسوز اخیر محکوم میشد". باز هم باید به دوستان محترم متذکر شوم وظیفه تک تک ما از این پس در جامعه محکوم نمودن اغتشاشات و ضررهایی که به اموال عمومی جامعه خورده است و همانطور که رهبر انقلاب در نماز جمعه تهران فرمودند: "این تخریبها ارتباطی با مردم و حامیان نامزدها ندارد"، لذا بر همه ما واجب است اتفاقات را محکوم کنیم. اما سخن ما با شما برادر ارجمند این است که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد.
در بخشی از پاسخ روابط عمومی شما آمده است: "معاونت سینمایی در چهار سال گذشته با اتکا به مرام اصولگرایی و آزاداندیشی توامان، ضربهگیر بسیاری از افراطها و تفریطها بوده است" که این ادعایی بزرگ است، زیرا همه ما به خوبی آگاهیم که چه فیلمهایی در این سالها از آن معاونت سینمایی مجوز ساخت دریافت کرده که بعضاً سراسر ابتذال بوده است. در مواقع نیاز به ارائه گزارش هم از فیلمهایی یاد میشود که آن معاونت محترم اگر در ساخت آنها سنگاندازی نکرده باشد، در پروسه تولید آن نیز هیچ کمکی نکرده و اگر در جواب میخواهید به کمکهای حمایتی بنیاد فارابی یا مشارکت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی اشاره کنید، باید بگویم چنانچه آن را نیز انجام نمیدادید پس چه میکردید؟
جناب آقای مهندس جعفری جلوه! من از شما خواهش میکنم اصول خود را بفرمایید تا ما هم بدانیم شما بر چه اساسی مجموعه خود را اصولگرا میدانید؟ اگر ملاک عمل، نقشه راه ترسیم شده توسط مقام معظم رهبری در دیدار با کارگردانان سینما است، پس بفرمایید در چه بخشی و چگونه عمل کردهاید یا بگویید در قابل کدام افراط و تفریط ایستادهاید؟ بزرگوار؛ یا بنده و امثال بنده به اشتباه خود را اصولگرا میدانند یا شما بیراهه رفتهاید! شایسته است در فرصتی مناسب به بررسی و نقد عملکرد اصولگرایی خود بپردازید.
در بخش پایانی نامه مدعی شدهاید "اگر نبود اعتدال، خیرخواهی و پافشاری معاونت سینمایی اکران تابستانی "درباره الی" نیز همچون حضور در جشنوارههای فجر و برلین با اما و اگرهای بسیار روبرو بود." جناب آقای مهندس؛ بنده اگر همسن فرزندان شما نباشم، پدر من همسن شماست، خوشایند نیست بنده حقیر خواسته باشم فردی چون شما را نصحیت کنم، لیکن بر اساس اصولی که به آن پایبندم فروع دینی که امر به معروف و نهی از منکر از جلوههای آن است بر خود وظیفه میدانم شما را از ادعاهای غلط برحذر کنم. همانگونه که خود و بزرگوارانی که در امر حل مشکل ناخواسته و نامربوط این فیلم ما را همراهی میکردند میدانید، متاسفانه شما هیچ قدمی در حل مشکل این فیلم نتوانستید بردارید.
استاد ارجمند؛ من از شما تقاضا دارم اگر سندی از "اعتدال، خیرخواهی و پافشاری" خود در حل مشکل این فیلم دارید به اطلاع عموم برسانید تا شاید ذهن فراموشکار بنده نیز آگاه شود. زیرا همه دوستانی که ما را در حل مشکل گره خورده فیلم سینمایی "درباره الی" همراهی میکردند بر این نکته واقفند که در روزهای نزدیک به جشنواره فجر و در آخرین ساعات قبل از پایان مهلت ارسال فیلم به جشنواره برلین، اگر نبود دستور صریح ریاست محترم جمهوری از جانب آن معاونت محترم هیچ اقدامی صورت نمیپذیرفت و عملاً این فیلم به علتی غیر قانونی و فقط به دلیل مصحلتاندیشی و ناتوانی در تصمیمگیری دچار توقیفی غیر رسمی میشد.
همه عزیزانی که بنده را از نزدیک میشناسند، بر این امر گواهند که در ایامی که بحث ارسال فیلم به جشنواره برلین در جریان بود، بنده بدون هیچ دغدغه مالی و بیشتر به خاطر حفظ امنیت و آبروی کشور و جلوگیری از تبعات منفی عدم ارسال فیلم به برلین این کار را پیگیری میکردم و همان موقع اظهار داشتم اگر نمایش فیلم به مصالح کشور نباشد خودم شخصاً از نمایش آن منصرف خواهم شد. اما همه به عینه دیدیم که با شرکت در آن جشنواره و دیگر جشنوارهها ضمن جلوگیری از به خطر افتادن آبروی کشور، این فیلم آبرویی برای فرهنگ والای ایران اسلامی شد.
نکته آخر؛ شما به صراحت اکران کنونی فیلم را به پافشاریهای خود نسبت دادهاید که بنده ضمن تشکر از شما به خاطر اصرار و پافشاری خویش در روزهای آخر اسفندماه 87 جهت عدم نمایش فیلم در اکران نوروزی!، هنوز در حیرتم که چرا یک مدیر دولتی باید مفاصا حسابهای شخصی خود را با دیگران با عدم اکران یک فیلم به انجام برساند و با پافشاری بر تصمیم غیر قانونی خود مبنی بر عدم اکران فیلم با توجه به انجام تمام مراحل قانونی (صدور مجوز اکران، عقد قرارداد گروه سینمایی و ثبت در شورای صنفی نمایش) به قیمت بدون فیلم ماندن یک گروه سینمایی، اینجانب را نیز از حق طبیعی خود (اکران خوب در فرصتی مناسب) محروم نموده و ضمن ضررهای مادی بسیار، باعث سیاسی جلوه دادن علل عدم اکران فیلم شدهاید.
سرور ارجمند جناب آقای مهندس جعفری جلوه، در پایان لازم میدانم یادآور شوم همانطور که قبلاً هم عملاً نشان دادم هیچ علاقهای به رسانهای شدن این مطلب نداشته و ندارم که از این دست سخنان بسیار است. اما این سخنان نیز به دلیل پاسخ رسانهای شما و برخی سخنان غیر واقعی روابط عمومی آن معاونت بود. در اینجا باز هم بر موضع قبلی خویش که مذاکره رو در رو است پایبندم. هر چند همانند دفعات قبل بینتیجه باشد.
از جنابعالی نیز به عنوان متولی صنعت سینمای کشور خواهشمندم به جای پرداختن به مسایل حاشیهای و فرافکنی بیهوده با همفکری تمام صنوف سینمایی ابتدا راهکاری برای ایجاد همدلی و همفکری اهالی سینما در این برهه از زمان پیدا کنید و پس از آن راهکاری برای نجات فیلمهایی که در این فصل اکران شده و دو هفته از زمان نمایش آنها با ایام انتخابات و حوادث پس از آن سپری شد بیندیشید.