پدران؛ در صدر كودك‌ آزاران‌ ایران

مديرعامل انجمن حمايت از حقوق كودكان، با ارائه گزارش 6 ماهه امسال به واحد مددكاري اين انجمن، گفت: در نيمه نخست امسال، 80 مورد كودك‌آزاري به اين انجمن گزارش شده كه 45 درصد اين موارد آزار بدني، 55 درصد عاطفي، 36 درصد غفلت و 10 درصد نيز شامل آزارهاي جنسي بوده است.

فرشيد يزداني در گفتگو با ايسنا، ضمن بيان اين مطلب، افزود: 45 درصد آزاردهندگان پدر، 20 درصد مادر، 14 درصد نامادري، 20 درصد ناپدري و مابقي همسايه‌هاي اين كودكان بوده‌اند.

خانواده كودكان آزارديده با آسيب‌هايي چون اعتياد، طلاق، فقر، بيماري، طرد شدن از طرف اقوام و اجتماع روبه‌رو بودند.

به گفته وي، آمارها حاكي است كه بيشتر آزارها در خانواده و از سوي والدين بخصوص پدر آنها صورت گرفته است كه اين امر خود موجب تضعيف اعتماد به نفس، به وجود نيامدن مهارت‌هاي اصلي فكر كردن و فقدان رشد اجتماعي در كودكان مي‌شود.

مديرعامل انجمن حمايت از حقوق كودكان، با اشاره به اين كه اغلب خانواده‌هاي اين كودكان با مساله اعتياد، طلاق، اختلاف شديد خانوادگي، فقر، فوت يكي از والدين كودكان و يا معلوليت و بيماري آنها روبه‌رو هستند، اظهار كرد: كيفيت روابط دروني و ميزان استحكام خانواده اين كودكان، متزلزل و آنها از خانواده‌هاي شلوغ و طرد شده از طرف اقوام و اجتماع بوده‌اند. 60 درصد آزارديدگان دختر و 40 درصد بقيه پسر بودند.

مديرعامل انجمن حمايت از حقوق كودكان، درباره اقدامات مددكاري انجمن در جهت حمايت از حقوق كودكان و كاهش، كنترل و پيشگيري از كودك‌آزاري خاطرنشان كرد: تشكيل پرونده و اطلاعات براي واحد حقوقي و مشاوران انجمن و ترتيب دادن 60 جلسه مشاوره از سوي مشاوران و روان‌شناسان انجمن از جمله كارهاي صورت گرفته طي 6 ماه اخير بوده است، به طوري كه در اين مدت، 10 مورد بازديد از منزل به منظور شناسايي بهتر مشكلات و 32 مورد مساعدت حقوقي در ابعاد خانوادگي، اجتماعي و غيره به واحد مددكاري ارجاع داده شده است.

وي ادامه داد: براي حل برخي مشكلات اين كودكان از ديگر سازمان‌هاي دولتي و غيردولتي نيز كمك گرفته شده است.

به گزارش ايسنا، گزارش سالانه واحد مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان حاكي است، در يك‌ سال اخير حدود 200 مورد كودك‌آزاري به مددكاري انجمن ارجاع شده كه تك‌تك اين موارد نشان‌دهنده خشونت، بي‌مهري و مورد غفلت قرار گرفتن كودكان است.

براساس اين گزارش، حدود 48 درصد اين كودكان مورد آزار بدني، 49 درصد آزار عاطفي، 13 درصد آزار جنسي، 20 درصد بهره‌كشي اقتصادي و 12 درصد مورد آزار آموزشي قرار گرفته‌اند. هرچند در برخي موارد نيز دو يا چند مورد كودك‌آزاري توامان صورت گرفته است.

براساس همين گزارش، با اين كه كودك‌آزاري بخصوص از نوع جنسي و بدني آن، از لحاظ قانوني جرم محسوب مي‌شود، ‌اما عملا اين مسائل با وجود تاييديه پزشكي قانوني و قابل رويت بودن، همچنان رخ مي‌دهد.

بررسي وضعيت خانوادگي كودكان ارجاع داده شده در سال گذشته به واحد مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان نشان مي‌دهد، در خانواده 30 درصد كودكان، تجربه اعتياد و مصرف مواد مخدر وجود دارد. همچنين در خانواده 40 درصد آنها اختلافات شديد خانوادگي، 40 درصد فقر، 31 درصد تجربه طلاق و جدايي و 9 درصد فوت والدين و در برخي موارد چندين عامل مشترك، مشاهده مي‌شود.

بايد افزود: علاوه بر متغيرهاي فقر، اختلافات شديد والدين، طلاق و فوت، وجود عواملي چون جمعيت زياد، استرس‌هاي خاص چون بيماري‌هاي رواني، اخلاقي و غيره در خانواده اين كودكان نشان‌دهنده ساختار نابهنجار خانواده‌هاي اين كودكان بوده است.

ميانگين سني كودكان آزارديده‌ 10 تا 12 سال

طبق آمار سال گذشته، ميانگين سني كودكان آزارديده، 10 تا 12 سال و توزيع جنسيتي آنها تقريبا مساوي بوده است، به طوري كه 48 درصد پسران و 52 درصد دختران مورد آزار قرار گرفته‌اند.

مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان، براي بررسي و پيگيري اين موارد اقداماتي را انجام داده است، به طوري كه تقريبا 80 مورد در دفتر انجمن بررسي وضعيت شده‌اند و بنا به ارزيابي و ضرورت تشخيص و مشاوره مددكاري از متخصصان براي مشاوره، روان‌شناسي، روانپزشكي، وكلا و غيره استفاده شده است.

بر پايه گزارش مددكاري انجمن حمايت از حقوق كودكان، از آنجا كه اكثر كودكان مورد آزار نياز به مساعدت‌هاي حقوقي دارند، در زمينه حضانت، بدسرپرستي و بي‌سرپرستي، آزار جنسي، بدني و غيره، تقريبا 40 مورد از موارد كودك‌آزاري با بررسي تمامي ابعاد و جوانب خانوادگي و اجتماعي و غيره توسط مددكار به واحد حقوقي ارجاع شده است.

بر پايه اين گزارش و با استناد به آمارهاي ارائه شده كه بيشترين آزارها در خانه و خانواده اتفاق مي‌افتد، بايد برنامه‌هايي براي حمايت از خانواده‌هايي كه در وضعيت‌هاي دشوار و با آسيب‌هاي متعددي روبه‌رو هستند، اجرا شود. سرمايه‌گذاري در اين بخش و بالا بردن خدمات رفاه اجتماعي چون آموزش مهارت‌هاي فرزندپروري و روش‌هاي مفيد تربيتي در جهت كاهش و پيشگيري از كودك‌آزاري مي‌تواند مفيد واقع شود.

براساس گزارش انجمن حمايت از حقوق كودكان، در مدارس و ديگر محيط‌هاي آموزشي نيز موارد كودك‌آزاري اطلاع داده شده است كه مي‌طلبد مديران، آموزگاران و معلمان از راهبردهاي آموزشي عاري از خشونت استفاده كنند و در اين زمينه برنامه‌هاي درسي و تدريس حقوق كودك و آموزش مهارت‌هاي زندگي نيز مي‌تواند در مدارس مثمرثمر باشد. از سوي ديگر آگاهي والدين و كودكان از حقوق كودك و حساس‌سازي نهادهاي مختلف در جامعه نيز به نوعي در تغيير فرهنگ خشونت موثر است.