|
روزنامه جوان در یادداشتی از افزایش بیسابقه قیمت لبنیات گلایه کرد.
این روزنامه نوشت:
* این بیشباهت به قانون جنگل نیست! پستان صنایع لبنی باید سفره مردم را پرمایه کند، اما حالا یک طرف آن در دهان صنایع گرانفروش و یک سمت دیگر آن دهن دولت است. این آخر ماستمالی نظارت است، آخر «سرشیر»خوری دولت از گرانفروشی شیر به ملت و آخر مظلومیت مردم.
* لبنیات یک کالای استراتژیک در همه کشورهاست. قاتق نان فقرا و گرسنگان است و مدیریت راهبردی میطلبد. نه اینکه کل صنایع لبنی کشور آنطور که یک مقام مسئول گفته در انحصار چهار نفر باشد که همه مصوبات دولتی و مقررات صادرات و واردات را خود آن انحصارگران لبنیاتی بنویسند. معلوم است که چنین انحصارگرانی را نمیتوان جز با جریمه محدود و رضایتبخش، آزرد!
* در روزهای اخیر، برای چندمین بار در سال جاری قیمت شیر و فرآوردههای لبنی افزایش یافته است، این در حالی است که قیمت مصوب شیرخام هیچ تغییری نکرده است. سخنگوی تعزیرات حکومتی از جریمه ۱۲ میلیارد تومانی صنایع لبنی گران فروش در سال جاری خبر داده و گفته، فقط ۴ میلیارد تومان از این جریمه وصول شده است. حال این سؤال مطرح است که جریمههای ناچیز که عامل بازدارنده ندارد و صرفا به زیان مصرف کننده است و پول ان به جیب دولت میرود، واقعاً چه سودی دارد؟
* قیمت لبنیات در چند روز گذشته باز هم افزایش یافته است. این افزایش قیمت تقریباً در اکثر محصولات لبنی از شیر گرفته تا ماست وجود دارد. قیمت انواع شیر بطری حدودهزار تومان افزایش دارد. قیمت شیر یک لیتری تتراپک هم نسبت به چند ماه گذشته ۲ هزارو ۶۰۰ تومان بیشتر شده و از ۷ هزارو ۴۰۰ تومان به ۱۰ هزار تومان رسیده است. قیمت انواع ماست هم افزایش داشته، به طوری که ماستهای دبهای از ۲۴هزار تومان به ۲۸هزار تومان رسیده است.
* جریمههای گرانفروشی دیگر بازدارنده نیست، زیرا صنایع لبنی و مواد غذایی به رغم آنکه میدانند گرانفروشی جریمههای تعزیراتی دارد، بیتفاوت به این جریمهها نرخ محصولات خود را بالا میبرند و مدعی هستند که هم نرخ تمامشده کالا افزایشیافته و هم اینکه ارزش ریال به دلیل اعمال سیاستهای تضعیفکننده قدرت خرید ریال در حال کاهش است.
* در این میان، دولت هم جرایمی که برای گرانفروشی صنایع لبنی وضع میکند، نه تنها کمکی به حل مسئله نمیکند، بلکه جریمهای نصیب دولت میشود و بنگاه صنایع لبنی نیز از محل گرانفروشی محصول سود خوبی به دست میآورد و دست آخر این مصرفکننده است که نقره داغ میشود و باید برای تهیه مایحتاجش پول بیشتری بپردازد. گرانی از یمین و یسار به بودجه خانوار میزند و خانوارهایی که صاحب درآمدهای محدود میباشند، به دلیل گرفتاری در تنگنای معیشت امکان دارد مصارف موادغذایی، چون مواد لبنی را کاهش دهند.
* متأسفانه کاهش مصرف مواد لبنی میتواند تهدیدی برای کشور باشد، زیرا در پی کاهش مصرف مواد لبنی، شاهد رشد بیماریها و هزینههای بیمه و درمان و سلامت هستیم، اما مشکل اینجاست که به نظر میرسد جرایم گرانفروشی دیگر بازدارنده نیست و صنایع به بهانه اینکه هزینههای جهش یافتهاست، نرخها را بیتفاوت به جرایم تعزیراتی افزایش میدهند. در این میان دولت هم از جرایم تحصیل عایدی میکند، اما مسئله گرانفروشی حل نمیشود و مردم باید هزینه رشد قیمتها و گرانفروشیها را پرداخت کنند.