افکار: می خواهی خدا کاملاً تو را ببخشد!
این گونه استغفار کن.
استغفار، مقام و منزلت گروهى بلند مرتبه (مؤمنين) است و آن نامى است كه شش معنى (شرط) دارد.
(اگر هر شش شرط جمع باشد استغفار تمام و گر نه ناقص است)
اوّل پشيمانى از گناه گذشته
دوم تصميم به بازگشت نکردن به آن برای هميشه
سوم آنكه حقوق مردم را بپردازى تا خدا را با پاكى و طهارت ملاقات كنى
چهارم آنكه قصد كنى هر چه بر تو واجب بوده و آنرا انجام ندادی حقّ آن (قضايش) را بجا آورى
پنجم آنكه همّت کنی گوشتى را كه (بر تن تو) از حرام روييده به اندوهها بگدازى تا پوست به
استخوان بچسبد و بين آنها گوشت تازهاى برويد
ششم آنكه رنج عبادت و بندگى را به تن بچشانى چنانكه شيرينى معصيت را به آن چشاندهاى
پس آنگاه (كه اين شرائط گرد آمد) ميگوئى: أستغفر الله (از خدا آمرزش مىطلبم)
« حکمت ۴۰۹ نهج البلاغه »
قال امیر المؤمنین علیه السلام:
الِاسْتِغْفَارُ دَرَجَةُ الْعِلِّيِّينَ وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَى سِتَّةِ مَعَانٍ:
أَوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَى مَا مَضَى
الثَّانِي الْعَزْمُ عَلَى تَرْكِ الْعَوْدِ إِلَيْهِ أَبَداً
الثَّالِثُ أَنْ تُؤَدِّيَ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ حُقُوقَهُمْ حَتَّى تَلْقَى الله أَمْلَسَ لَيْسَ عَلَيْكَ تَبِعَةٌ
الرَّابِعُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى كُلِّ فَرِيضَةٍ عَلَيْكَ ضَيَّعْتَهَا فَتُؤَدِّيَ حَقَّهَا
الْخَامِسُ أَنْ تَعْمِدَ إِلَى اللَّحْمالَّذِي نَبَتَ عَلَى السُّحْتِ فَتُذِيبَهُ بِالْأَحْزَانِ حَتَّى تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ يَنْشَأَ بَيْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِيدٌ
السَّادِسُ أَنْ تُذِيقَ الْجِسْمَ أَلَمَ الطَّاعَةِ كَمَا أَذَقْتَهُ حَلَاوَةَ الْمَعْصِيَةِ فَعِنْدَ ذَلِكَ تَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ
