|
هشت زن جوان فلسطینی اتومبیلران انجمنی به نام "خواهران سرعت" تشكیل دادهاند و از این طریق تابویی را شكستهاند. آنها با اتومبیلرانان مرد رقابت میكنند. مكان تمرین آنها نزدیك یك ایستگاه بازرسی اسرائیلی است.
به گزارش دویچه وله؛ نور داهود كه یكی از "خواهران سرعت" است، با اتومبیل "بیام و ۳۲۰" در مسابقات رالی شركت میكند. این اتومبیلران فلسطینی ۲۱ ساله هنگام رانندگی شجاعت زیادی از خود نشان میدهد، دقیقا مانند دیگر اعضای انجمن "خواهران سرعت" Speed Sisters. آنها در فضای یك پاركینگ، نزدیك یكی از ایستگاههای بازرسی اسرائیلی تمرین میكنند.
فلسطینیهای اهل كرانه غربی بدون اجازهنامه ویژه جلوتر از این پاركینگ نمیتوانند بروند. اما در عین حال تمرینهای "خواهران سرعت" برای سربازان اسرائیلی تبدیل به یك سرگرمی شده است. آنها از قرارگاه خود به تماشای تمرینها میپردازند و گاهی هم اتومبیلرانان را تشویق میكنند
نور داهود در مورد اتومبیل خود میگوید: «بی ام و ۳۲۰ اتومبیل نسبتا خوبی است. حجم سیلندر سه لیتر است و دنده اتوماتیك دارد. البته مدتهاست كه میخواهم به جای آن دنده دستی نصب كنم. اما اطرافیانم میگویند: این كار را نكن، تو خودت را آخر به كشتن میدهی.»
محدویتهای موجود بر سر راه "خواهران سرعت"
به دلیل وجود شمار زیاد ایستگاههای بازرسی اسرائیلی در منطقه، مسیرهایی كه اعضای "خواهران سرعت" در آن میتوانند تمرین كنند، بسیار محدود است. تنها نور داهود اجازه ورود به عمق خاك اسرائیل را دارد، چون ساكن اورشلیم شرقی است. نور از یكی از تجربههای خود در برخورد با پلیس اسرائیل میگوید: «یك بار پلیس اسرائیل میخواست مرا دستگیر كند. من در یكی از اتوبانهای تلآویو با سرعت ۱۹۰ كیلومتر رانندگی میكردم. بعد از اینكه كارت اتومبیلرانی خودم را به او نشان دادم، به من گفت، باشه، اما لطفا اینجا تمرین نكن.»
دختران اتومبیلران میگویند، بسیاری از رقیبانشان بر این عقیدهاند كه رالی بدون حضور زنان كسلكننده استجوانترین اتومبیلران انجمن "خواهران سرعت" دختری ۱۸ ساله به نام "مراح" است. او در زادگاه خود "جنین"، شهری در شمال كرانه غربی رود اردن زندگی میكند. با وجود اینكه این شهر تنها ۶۳ كیلومتر از رامالله فاصله دارد، مراح مجبور است به دلیل وجود شمار زیاد ایستگاههای بازرسی اسرائیلی راه طولانیتری را انتخاب كند و به این ترتیب هر بار برای رفتن به محل تمرین چندین ساعت در راه است.
او از علاقه خود به اتومبیلرانی تعریف میكند و میگوید: «من عاشق رانندگی هستم. من از بچگی رانندگی میكردم. مادرم هم مربی رانندگی بود و مرا همیشه حمایت میكرد. روزی یك سازمان اتومبیلرانی مرا دعوت به همكاری كرد.»
رانندگی از ده سالگی
شیفتگی مراح به رانندگی در ابتدا در شهر محافظهكاری مانند جنین با بدبینی روبهرو بود. به هر حال حضور دختری با لباس تنگ اتومبیلرانی و كلاه ایمنی در جمع اتومبیلرانان حرفهای برای مردم شهر جنین اتفاق نادری بود و به آن عادت نداشتند. اما پس از نخستین موفقیت مراح، بدبینیها دیگر از بین رفت. مادر مراح میگوید: «مراح برای این ورزش زاده شده است. من همیشه او را حمایت میكردم، حتی پیش از اینكه پدرش با فعالیت او به عنوان اتومبیلران حرفهای موافق باشد. او از ده سالگی رانندگی میكند.»
"مسابقات رالی بدون زنان كسلكننده است"
عضو دیگر انجمن "خواهران سرعت" بتی سعدی ۲۹ ساله است. پدر او صاحب مركز خرید بزرگی در بیت لحم است و همینطور یكی از مهمترین اسپانسرهای بتی.
پدر بتی برای خرید اتومبیل دخترش ۳۰ هزار دلار هزینه كرده بود. به همین دلیل هنگامی كه دخترش در آخرین مسابقه رالی تنها توانست مقام دوم را كسب كرد، بسیار دلخور شد. بتی تنها ۵ ثانیه دیرتر از رقیب مرد خود به خط پایان رسید. او میگوید: «وقتی كه ما نتایج بهتری نسبت به مردان كسب میكنیم، بعضی از آنها حسادت میكنند. اما بسیاری هم دوست دارند كه ما حتما در مسابقهها شركت كنیم، چون به نظر آنها رالی بدون حضور زنان كسلكننده است.»
زمان مسابقه بعدی از الان مشخص است: در ماه نوامبر و باز هم در رامالله.