نگرانی غول‌های فناوری از بایدن

دولت جدید آمریکا قصد دارد با ادامه سیاست‌های دولت پیشین، سیلیکون، ولی را تحت فشار قرار دهد.

روزنامه همشهری: دولت جدید آمریکا قصد دارد با ادامه سیاست‌های دولت پیشین، سیلیکون ولی را تحت فشار قرار دهد. ایالات‌متحده حالا رئیس‌جمهور جدیدی دارد و او کسی است که به‌نظر می‌رسد از جهاتی کاملا با «سیلیکون‌ولی» خصومت دارد. به گزارش بی‌بی‌سی، با چنین وضعیتی پرواضح است که شرایط برای غول‌های فناوری چندان خوشایند نیست و آنها اکنون در فشاری مضاعف قرار گرفته‌اند؛ چراکه اردوگاه بایدن مدت‌هاست که در مورد شرکت‌های فناوری و به‌ویژه رسانه‌های اجتماعی صحبت‌ها و دیدگاه‌های منفی داشته است.

زاکربرگ؛ دشمن شماره یک

سناتور «امی کلوبوچار» که به نوعی مجری مراسم تحلیف رئیس‌جمهوری جدید آمریکا در روز چهارشنبه گذشته بود، ازجمله کسانی است که خواستار برخورد با انحصارطلبی روزافزون غول‌های سیلیکون‌ولی است و او حتی خواستار اقدامات نظارتی بنیادی در قالب تجزیه گوگل شده است. اما به‌نظر می‌رسد که «مارک زاکربرگ» صاحب فیسبوک، دشمن عمومی شماره یک از نظر دولت جدید باشد.

سارا میلر، مدیر پروژه آزادی‌های اقتصادی آمریکا و عضو تیم انتقال بایدن، می‌گوید: «او دیگر در مهمانی‌ها، چهره خوبی محسوب نمی‌شود. من فکر می‌کنم که فیسبوک واقعا به‌عنوان برجسته‌ترین شرور در میان تمام انحصارگران فناوری دیده می‌شود.» اما با وجود اینکه فیسبوک آشکارا باید نگران اوضاع باشد، آنچه کمتر مشخص شده این است که اصولا هرگونه اقدام نظارتی امکان دارد به چه شکلی انجام شود.

تبصره 230؛ نقطه اشتراک بایدن و ترامپ

تمام صحبت‌ها در مورد تبصره230 قانون 1996بود که از اقدام قانونی علیه مشاغل اینترنتی درخصوص گفته‌های کاربران در سیستم‌عامل‌شان، محافظت می‌کند؛ یعنی شرکت‌ها در قبال اظهارنظرهای منتشر شده توسط کاربران‌شان هیچ مسئولیتی ندارند و به‌خاطر آن مورد مواخذه قرار نمی‌گیرند. این قانون به‌طور گسترده‌ای به رشد اقتصاد «دات کام» (Dot com) آمریکا اعتبار داد. با این حال اینکه باید این ماده لغو شود، یکی از نادرترین مواردی است که دونالد ترامپ و جو بایدن در مورد آن توافق دارند.

چگونگی این امر و آنچه ممکن است جایگزین آن شود، موضوعی کاملا روشن نیست. در این میان یک نکته مهم، تفاوت اولویت‌ها در کنگره است. دمکرات‌ها می‌خواهند شرکت‌هایی مانند فیسبوک با دقت بیشتری بر محتوای خود نظارت کنند و این غول رسانه‌های اجتماعی را مقصر انتشار دروغ‌هایی می‌دانند که معتقدند منجر به توفان کنگره در روز ششم ژانویه شد. در مقابل جمهوریخواهان از آنچه به‌عنوان تهدیدی برای آزادی بیان از آن یاد می‌شود، عصبانی هستند؛ یعنی درست همان چیزهایی که می‌خواست دونالد ترامپ را ساکت ‌کند.

خود تنظیمی

فیسبوک برنامه‌هایی را برای ایجاد نوعی نظارت که از آن به «خودتنظیمی» یاد می‌شود در دست دارد و البته نمونه‌هایی را نیز ارائه کرده است. با این حال، بسیار بعید به‌نظر می‌رسد قانونگذاران از هر رنگ و جناحی از این نوع «خودتنظیمی» راضی باشند. اما از سوی دیگر هم باید گفت که تاکنون ایده‌های اندکی در مورد چگونگی تصمیم‌گیری دولت ایالات‌متحده درباره مجاز بودن اتفاقات آنلاین در اختیار این دولت قرار گرفته است. در هر صورت به‌نظر می‌رسد که اگر مقررات جدید هزینه زیادی داشته باشد، درواقع می‌توان گفت که به سود غول‌های فناوری خواهد بود. شرکت‌هایی مانند فیسبوک می‌توانند ده‌ها هزار نفر را در کنترل محتوا استخدام کنند؛ درحالی‌که ممکن است رقیبان تازه‌نفس ورود به یک بازار کاملا منظم را کنار بگذارند.

از بایدن نباید ترسید

اگر به بورس، به‌عنوان یک راهنما نگاه کنیم، شاید لازم نباشد که شرکت‌های فناوری از رئیس‌جمهوری جدید ایالات‌متحده هراسی به دل راه بدهند. سهام شرکت فیسبوک در حال بهبود پس از افت اخیر است و این شرکت همراه با سایر بزرگان فناوری، با افزایش رونق، شاخص‌های خوبی را در بورس‌های «نزدک» و «داو جونز» به ثبت رسانده‌ است.

معضلات ناتمام

با وجود تمام صحبت‌هایی که در مورد سرکوب فناوری در ایالات‌متحده انجام می‌شود، اما ممکن است تهدیدهای جدی‌تری در جاهای دیگر هم وجود داشته باشد. با تهدید گوگل به خارج شدن از استرالیا به‌دلیل تقاضای دولت این کشور از این شرکت برای پرداخت هزینه ناشران به‌خاطر انتشار محتوا و همچنین هشدار «مارگرته وستاگرر» نایب‌رئیس اتحادیه اروپا به شرکت‌های فناوری بزرگ برای همکاری یا روبه‌رو شدن با مقررات قانونی در هر کشوری، به‌نظر می‌رسد جهان در حال جنگ با «سیلیکون‌ولی» باشد. در این میان باید به این نکته نیز اشاره کنیم که در داخل دولت جو بایدن نیز ممکن است بین شروع حمله خود یا وارد شدن به دفاع از شرکت‌هایی که بیشتر پیشرفت آمریکا در آینده به آنها بستگی دارد، اختلاف وجود داشته باشد.