|
محمد یوسفی آرامش در بخشی از سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان سه پرسش مهم از مجلس ایران نوشت: آشکار است که ترور در هر کشوری به هر شکلی غیرانسانی و ناجوانمردانه است و امیدوارم روزی برسد تا هیچ ملتی از اخبار این وقایع دردناک رنج نبرد و غمگین نشود.
اما سیل عظیمی از انتقادات درخصوص ارتباط دادن هر واقعه ناگواری در کشور به برجام، غیرقابل پذیرش است؛ فراموش نکنیم دولت و ملت ما در طی سالیان گذشته چشم اندازی را برای آینده ایران ترسیم کرده است و قطعا ثبات، رشد و توسعه اقتصادی یکی از این چشماندازهای مهم است که از ارکان کلیدی هر دولتی است. آیا این صحبت به این معناست که ایران باید از داشتن حق هستهای و یا موشک محروم باشد؟! به هیچ وجه، رشد تسلیحاتی حق مسلم هر ملتی است و هر کشوری که موفق به رشد و توسعه در بلندمدت و ایجاد تغییراتی بزرگ شده، پیش از آن از امنیت تسلیحاتی بهره برده است.
این حق مسلم ایران و هر کشور مستقل دیگری است که برای تضمین رشد و توسعه خود از توان نظامی بهرهمند باشد؛ اما پرسش به شدت مهمتر از برخی نمایندگان مجلس ایران این است که «چرا ما بسیاری از مفاهیم پایهای را با هم خلط مبحث میکنیم؟!» آیا نمیتوان قدرت نظامی داشت و در عین حال با دیگر کشورهای دنیا بر سر منافع جدید صحبت کرد؟! قطعا میتوان.
چرا ما گمان میبریم مذاکره کردن با یک قدرت خارجی به معنای پایان تسلیحات نظامی و یا نقطه ضعف ماست؟! آیا برخی مسئولان ما از این موضوع مهم آگاه نیستند که رشد و توسعه اقتصادی تعاریفی دارد و برای کشوری که بخش اعظمی از تولید آن وابسته به مواد اولیه وارداتی است، تحریم در شرایط کووید ۱۹ و همچنین وضعیت نا به سامان صادرات نفتی، شرایط پیچیدهای را رقم میزند. آیا حمله برخی به برجام، چیزی غیر از شعار توسعه و رشد اقتصادی نیست؟! همان شعاری که پیش از انتخابات مجلس، توسط برخی نمایندگان مطرح میشد. با گذشت بیش از ۵ ماه از شروع به کار مجلس، شاهد کدام تغییر در حوزه اقتصاد کلان بودهایم که در زندگی مردم ملموس بوده باشد؟ آیا برخی واقف به بار معنایی شعارهایی که میدهند نیستند؟
سوال سوم و مهم دیگر آن است که «برنامه مجلس برای توسعه و رشد غیرنفتی کشور چیست؟»
در شرایطی که پیش بینی میشود ارزش نفت با توجه به شرایط جهانی در سالهای آینده شاهد کاهش چشمگیر شود، برای کشوری که تا به امروز به برکت نفت و درآمد ارزی آن سرپا بوده، چه برنامهای دارید؟
حقیقت این است که ایران در شرایط نامطلوب اقتصادی به سر میبرد و هرگونه حرکت نسنجیده توسط عدهای با اندیشههای تندتر نسبت به دیگر مردم جامعه، میتواند اثرات نامطلوب و شدید اقتصادی و اجتماعی بر زندگی مردم بگذارد. توسعه اقتصادی یکی از آرمانها و چشم اندازهای کلیدی تعریف شده برای مردم بوده است، که در طی این سالیان هر بار با تصمیم مسئولین مربوطه، به تاخیر افتاده است.
از طرفی دیگر، عقلانی آن است تا تصمیمات متقابل در خصوص وقایع اخیر در فضای تخصصی سازمانهای مربوط به آن بررسی شود، و دیگر جریانات تندروی فکری از دخالت کردن و تحریک کردن مسئولان مربوط در تصمیمات تخصصی، پرهیز کنند.