ایرانیان کدام را ترجیح می‌دهند ترامپ یا بایدن؟

نادر کریمی‌جونی در بخشی از سرمقاله امروز روزنامه جهان صنعت با عنوان ایرانیان کدام را ترجیح می‌دهند ترامپ یا بایدن ‏نوشت: برخی از این سیاستمداران البته با صدای بلند فریاد می‌زنند که برایشان تفاوتی نمی‌کند چه کسی به کاخ سفید راه یابد، ولی ‏در همان حال در دل آرزو می‌کنند که ای‌کاش دوره ریاست جمهوری ترامپ به همین چهار سال که گذشت محدود شود تا آن‌ها ‏بتوانند نفس راحتی بکشند و ملت نیز از فشار‌هایی که هم‌اکنون تحمل می‌کنند رهایی یابند.

این نکته نیز مهم است که با کنار رفتن ‏ترامپ، لغو تحریم‌ها و عادی شدن مناسبات اقتصادی ایران با دیگر کشورها، به میزان زیادی از فشار‌های اقتصادی علیه مردم ‏کاسته خواهد شد و بداقبالی‌ای که هم‌اکنون گریبان اصلاح‌طلبان را گرفته، برطرف خواهد شد. از این بابت با کنار رفتن ترامپ حالا ‏شانس اصلاح‌طلبان برای ماندن در قدرت و استیلا بر قوه مجریه بیشتر می‌شود. دقیقا به همین خاطر است که به نظر می‌رسد ‏دست‌کم بخشی از ایرانیانی که خواهان کنار رفتن ترامپ و تغییر مستاجر کاخ سفید هستند، در میان اصلاح‌طلبان قرار دارند. ‏

اما نقطه مقابل این افراد که آرزوی باقی ماندن ترامپ را در دل دارند، برخلاف دسته پیشین چند گروه هستند که اتفاقا با اندیشه‌های ‏متضاد خواهان پیروزی ترامپ هستند. در صدر این گروه، براندازان و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران هستند. چه مخالفان ‏خارج‌نشین و چه مخالفانی که در داخل کشور برای تحت فشار گذاشتن و تغییر نظام جمهوری اسلامی ایران تلاش می‌کنند، عقیده ‏دارند از آنجا که دموکرات‌ها راه مصالحه و همکاری با نظام فعلی ایران را خواهند پیمود و با بازگشت به برجام، تحریم‌های ‏اقتصادی- مالی علیه ایران را لغو خواهند کرد، لزوما عمر نظام اسلامی ایران را طولانی و حکومت فعلی را تقویت خواهند کرد. ‏علاوه بر این از آنجا که ترامپ و اطرافیانش احتمالا تحریم‌ها را تقویت می‌کنند نظام فعلی ایران تضعیف و آماده برانداختن می‌شود.

‏از این بابت است که مخالفان جمهوری اسلامی به طور کلی به پیروزی ترامپ دل بسته‌اند. با این حال برخی دلواپسان و تندرو‌های ‏افراطی در نظام جمهوری اسلامی ایران نیز علاقه‌مند به پیروزی ترامپ هستند. در این‌باره نکته مهم آن است که این تندرو‌ها ‏می‌خواهند «دماغ آمریکا را به خاک بمالند» و از این بابت آرزو می‌کنند ایران و آمریکا به سوی تخاصم بیشتر حرکت کنند تا ‏امکان نشان دادن «ضرب شست» به واشنگتن فراهم شود. دلواپسان می‌گویند اگر ترامپ باز هم به قدرت برسد و مانند گذشته جز ‏تحریم‌های اقتصادی، کاری علیه ایران نکند آن‌گاه ایران مقاومت خواهد کرد و آمریکا را ناکام خواهد گذاشت که همین امر به ‏معنای پیروزی ایران بر ایالات متحده در جنگی نابرابر است. ‏

عده‌ای هم هستند که اگرچه در گروه دلواپسان دسته‌بندی می‌شوند، اما عاقلانه فکر می‌کنند و اگرچه می‌گویند برایشان تفاوتی ندارد ‏چه کسی در ایالات متحده به کاخ سفید راه یابد، ولی فراموش نمی‌کنند که با وجود باراک اوباما، توافق هسته‌ای ایران و ایالات متحده ‏محقق شد و اگر در واشنگتن کسی مانند ترامپ حاکم بود این توافق شکل نمی‌گرفت.

این افراد اگرچه می‌دانند که لابی‌های اعراب ‏و اسراییل در واشنگتن بالاخره از همگرایی تهران- واشنگتن جلوگیری می‌کند و وجود اختلاف راهبردی و غیرقابل حل بر سر ‏اسراییل مانع از دوستی ایران و آمریکا می‌شود، اما می‌گویند با وجود همین اختلاف‌ها می‌توان دشمنی‌ها را کنار گذاشت، اختلاف‌ها ‏را به حداقل ممکن کاهش داد و بر سر این اختلاف‌ها منازعه نکرد. روشن است که در این صورت پتانسیل اختلاف‌ها برای آغاز ‏یک منازعه به شدت کم می‌شود و می‌توان برخی نقاط مشترک را تقویت و پررنگ کرد. ‏

جناح عامل دلواپسان و محافظه‌کاران بدین‌ترتیب از قدرت‌گیری دموکرات‌ها و پیروزی جو بایدن حمایت و دفاع می‌کند هر چند به ‏آن دل نبسته و در عین حال نیز خود را برای وقوع هر رخدادی- از جمله پیروزی مجدد ترامپ- آماده کرده است. ‏

از این بابت و اگر مجموع تعداد دلواپسان و براندازان که خواهان پیروزی ترامپ هستند را ناچیز بدانیم آنگاه می‌توان با اطمینان ‏نسبتا بالایی اظهار کرد که ایرانیان پیروزی بایدن را بر پیروزی ترامپ ترجیح می‌دهند. ‏